Πατήστε εδώ για να δείτε όλες τις αναχωρήσεις για την πόλη (Ρώμη)

Εκδηλώσεις

SAN LORENZO
Δεν φιγουράρει στους τουριστικούς οδηγούς γιατί βρίσκεται στην πανεπιστηµιακή ζώνη της πόλης, πίσω από το πανεπιστήµιο Sapienza και δυτικά του σταθµού Termini. Γεµάτη φοιτητές, καλλιτέχνες και Ρωµαίους αστούς, η γειτονιά του San Lorenzo είναι ένα ολοζώντανο χαρµάνι νεολαίας, µεταξύ 25-35 ετών, και τάσεων. Ένα µέρος που επιβάλλεται να επισκεφτείς είναι το Pastificio Cerere, εκθεσιακός χώρος στεγασµένος σε πάλαι ποτέ εργοστάσιο παραγωγής ζυµαρικών. Θαύµασε τις σκαλωσιές του, που κυριολεκτικά είναι έργο τέχνης, και επισκέψου το εστιατόριο, ένα κράµα µοντερνισµού µε design πινελιές, που σερβίρει κλασικές γεύσεις σε προσιτές τιµές.

Castel Sant' Angelo
Μαυσωλείο, φυλακή, παπικό καταφύγιο και τραγικό σκηνικό της περίφημης όπερας Τόσκα του Πουτσίνι... Το Castel Sant' Angelo στέκει σιωπηλό λίγο πιο πέρα από το Βατικανό της Ρώμης, κρατώντας καλά φυλαγμένα μυστικά αιώνων...

Μαυσωλείο του Αδριανού, Castel Sant' Angelo ή αλλιώς Φρούριο του Αρχαγγέλου. Όπως και να το πει κανείς, το πελώριο αυτό κυκλικό κτήριο, που απαντάται στο δρόμο για το Βατικανό, στη δεξιά όχθη του Τίβερη, είναι ένα σπουδαίο μνημείο της «Αιώνιας Πόλης». Λίγοι, όμως, είναι αυτοί που γνωρίζουν τη μακραίωνη ιστορία του. Ο αυτοκράτορας Αδριανός το σχεδίασε το 139 μ.Χ. ως μαυσωλείο γι' αυτόν και την οικογένειά του, ενώ ο Αυρήλιος τον 3ο αι. μ.Χ. το ενσωμάτωσε στα τείχη που κατασκεύασε για να οχυρώσει την πόλη. Παλαιότερα γνωστό ως Mausoleum of Hadrian, απέκτησε το τωρινό του όνομα το 590 μ.Χ., όταν ο πάπας Γρηγόριος ο Μέγας είδε στην κορυφή του μια οπτασία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, το άγαλμα του οποίου -κατόπιν τούτου- τοποθέτησε εκεί ψηλά. Για περισσότερα από χίλια χρόνια το κάστρο αποτελούσε καταφύγιο για τους πάπες, οι οποίοι προσέφευγαν εκεί μέσω μυστικών διαδρόμων από το ανάκτορο του Βατικανού, σε περιόδους κρίσης. Σταθμός στην ιστορία του θεωρείται, ωστόσο, η χρονολογία 1527, όταν αντιστάθηκε σε πολιορκία στη διάρκεια της λεηλασίας της Ρώμης. Στα χρόνια που ακολούθησαν τμήματά του χρησιμοποιήθηκαν ως στρατώνες και φυλακές. Ήταν τέτοια η «σκοτεινή» και μυστηριώδης αύρα που απέπνεε το επιβλητικό αυτό κτίσμα, που ο Πουτσίνι το επέλεξε ως σκηνικό για την αυτοκτονία της ηρωίδας του, Τόσκα, στην ομώνυμη διάσημη όπερά του. Σήμερα, από τα υγρά κελιά που βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα μέχρι τα θαυμάσια διαμερίσματα των παπών και τα δωμάτια με τις ψευδαισθητικές τοιχογραφίες πιο ψηλά, ένα μουσείο 58 αιθουσών.